ก๘/๕๑ ความเมตตาของหลวงพ่อต่อเสือโคร่ง

 

    เช้าวันที่ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๓๖ เวลา ๐๗๒๐ น. เสือโคร่งที่สวนสัตว์สระแก้ว จังหวัดลพบุรี ออกลูกมา ๓ ตัว เป็นเพศผู้ ๒ ตัว เพศเมีย ๑ ตัว แม่เสือไม่ยอมให้ลูกกินนม นายสัตวแพทย์ได้ให้เหตุผลว่า แม่เสือตัวนี้ยังสาว ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่มีลูกจึงเกิดอาการตกใจและเครียด ไม่ยอมนอนให้ลูกกินนม ประกอบกับมีคนดูกันหลายคนจึงเกิดอาการระแวง เดินไปเดินมาอยู่ตลอดเวลา

    ข้าพเจ้าในฐานะเป็นผู้อำนวยการสวนสัตว์ จึงตัดสินใจแยกลูกเสือทั้ง ๓ ตัวออกจากแม่เสือเมื่อเวลา ๘.๓๐ น. เพราะว่าลูกเสือไม่ได้กินนมจึงมีอาการเพลีย ถ้าเกิน ๒๐ ชั่วโมง อาจจะตายได้ เป้าหมายของข้าพเจ้าก็เพื่อจะช่วยชีวิตของลูกเสือทั้ง ๓ ตัว ให้รอดชีวิต ซึ่งในขณะที่ข้าพเจ้าสั่งเจ้าหน้าที่แยกลูกเสือออกจากแม่เสือนั้น คุณศักดา กุลพานิช เจ้าของร้านเฟอร์นิเจอร์โฮมเทคได้มาแนะนำตัวว่า เป็นประธานชมรมเลี้ยงลูกสุนัขพันธุ์ไทย จังหวัดลพบุรี ได้ให้ข้อคิดเห็นว่าขณะนี้ลูกเสือยังไม่ลืมตา การแยกออกจากอกแม่จะทำให้ขาดความอบอุ่น จำเป็นจะต้องจัดเข้าตู้อบเพื่อให้มีอุณหภูมิความอบอุ่นแก่ลูกเสือ คุณศักดามีอุปกรณ์และเครื่องอนุพันธ์ สำหรับเลี้ยงดูพร้อมแล้วและยินดีจะนำไปเลี้ยงให้ในระยะแรก ซึ่งข้าพเจ้าก็เห็นด้วย และอนุญาตให้คุณศักดา นำลูกเสือไปเลี้ยงที่บ้านได้ ก็ถือว่าเป็นโชคดีของลูกเสือที่คุณศักดามาเที่ยวที่สวนสัตว์ และเห็นลูกเสือดังกล่าวกำลังจะแยกออกจากแม่เสือ

    ครั้นเมื่อคุณศักดานำลูกเสือทั้ง ๓ ตัว มาเลี้ยงไว้ในห้องที่บ้านที่ปิดอย่างมิดชิด ให้ความอบอุ่นในอุณหภูมิที่พอดี ในระยะแรกให้อาหารคือนมอย่างดี ขนาดครึ่งกิโลกรัมราคา ๔๙๘ บาท ให้ลูกเสือกิน ข้าพเจ้าก็เฝ้าดูอาการอย่างใกล้ชิดด้วยความเป็นห่วง ลูกเสือมีอาการอ่อนเพลียเมื่อชงนมให้กินก็รีบกินอย่างหิวกระหาย ต่อมาเมื่อวันที่ ๒ พฤศจิกายน ๒๕๓๖ เวลา ๐๑.๐๐ น. ลูกเสือเพศผู้ตัวหนึ่ง เกิดอาการท้องเสียระบบทางเดินอาหารไม่ปกติ และได้เสียชีวิตในเวลาต่อมา เมื่อวันที่ ๒ พฤศจิกายน ๒๕๓๖ เวลา ๐๕.๐๐ น. แม่สุนัขชื่อนางทองคำเป็นแม่สุนัขพันธุ์ไทยหลังอาน ของคุณศักดา ได้ออกลูกมา ๖ ตัว คุณศักดาจึงทดลองเอาลูกเสือไปกินนมแม่สุนัขดู ปรากฏว่านางทองคำ ไม่ว่าอะไรและให้ลูกเสือกินนมอย่างเต็มใจ แถมยังเลี้ยงลูกให้อย่างดีอีกด้วย เช่น ทำความสะอาดลูกเสือเมื่อตัวสกปรก เลี้ยงดูอย่างดีเหมือนลูกตัวเอง

    เสืออยู่กับสุนัขอาจจะไม่แปลกเพราะอื่นๆ ก็มีให้เห็นเป็นตัวอย่างแล้วแต่เสือกินนมแม่สุนัขซิแปลก แต่ทำให้แปลกยิ่งขึ้นก็คือ นางทองคำ แม่สุนัขใจดีเลี้ยงดูลูกเสือเป็นอย่างดี เมื่อลูกเสือถ่ายออกมา หรือลูกเสือสกปรกนางทองคำก็จะทำความสะอาดให้เหมือนลูกตัวเอง ถ้าลูกเสือคลานไปนอกพื้นที่นางทองคำก็จะไปคาบกลับมาไว้ที่เดิม นี่คือความผูกพันของนางทองคำ แม่สุนัขใจดีปฏิบัติต่อลูกเสือมีนักวิชาการจากประเทศญี่ปุ่น และนักข่าวจากต่างประเทศมาถามข้าพเจ้าว่าทำไมเอาลูกเสือให้กินนมแม่สุนัข และที่สวนสัตว์อื่นๆ มีอย่างนี้บ้างหรือเปล่า ข้าพเจ้าต้องอธิบายให้เข้าใจว่า วัตถุประสงค์เดิมของข้าพเจ้าคือต้องการช่วยชีวิตลูกเสือเท่านั้นและช่วยด้วยความเมตตาอย่างแท้จริง ไม่มีเจตนาที่สร้างข่าวอย่างนี้ขึ้น และที่สวนสัตว์อื่นๆ คงไม่มีเพราะการทำให้เกิดอย่างนี้ได้ คงไม่ใช่เรื่องง่ายนัก การขอความร่วมมือจากสัตว์ที่เป็นศัตรูกันโดยเผาพันธุ์ ให้มาช่วยทำข่าวคงจะยากทุกอย่างเกิดขึ้นด้วยความบังเอิญด้วยความเมตตาของสุนัขไทยตัวหนึ่ง ซึ่งมีคุณสมบัติพิเศษกว่าสุนัขตัวอื่น ๆ เป็นเรื่องแปลกแน่ ๆ เพราะเรายังไม่เคยพบเห็นมาก่อนเลยในโลกนี้ที่สุนัขเลี้ยงลูกเสือเหมือนลูกตัวเอง

    ข้าพเจ้าถือเป็นนิมิตรหมายอันดีสำหรับสวนสัตว์สระแก้วที่อยู่ในความรับผิดชอบของข้าพเจ้า เป็นอุทาหรณ์สอนใจสำหรับมนุษย์อย่างเราๆ ได้เป็นอย่างดีข้าพเจ้าจึงปรึกษา คุณเบญจพร นันทพงษ์ ลูกศิษย์หลวงพ่อจรัญว่าสวนสัตว์สระแก้วของเรามีเจ้าหน้าที่ดูแลหลายคน อยากให้หลวงพ่อจรัญท่านกรุณามาโปรดสัตว์ที่สวนสัตว์บ้าง ก็โปรดสัตว์จริงๆ นั่นแหละลูกเสืออายุ ๑๖ วันแล้วกำลังน่ารักเจ้าหน้าที่ของสวนสัตว์กำลังตื่นเต้นกับของใหม่ ขอให้หลวงพ่อมาบรรยายธรรมให้กำลังใจกับเจ้าหน้าที่ เพื่อที่จะได้ดูแลรักษาสัตว์ที่ด้อยโอกาส เพราะเป็นสัตว์ป่าที่อยู่ในกรง ถ้าจะไปปล่อยป่าก็คงจะดำรงชีวิตอยู่ไม่ได้ แต่ถ้าอยู่ในกรงและมาพบเจ้าหน้าที่ใจร้าย ปล่อยให้อดๆ อยากๆ ก็จะเป็นบาปกรรมเปล่าๆ

    หลวงพ่อรับนิมนต์ว่าจะมาบรรยายธรรมให้ที่สวนสัตว์ ชาวบ้านบริเวณใกล้เคียงได้มาร่วมฟังธรรมะสอนใจจากหลวงพ่อ ผู้ให้ความเมตตาแก่สรรพสัตว์ทั้งหลายที่มีชีวิตอยู่ ณ ที่สวนสัตว์แห่งนี้

    จะด้วยบุพเพสันนิวาส หรือจะด้วยเหตุอย่างไรก็มิอาจทราบได้ หลวงพ่อท่านกรุณาถามถึงอาการและเกิดเมตตาลูกเสือทั้งสองเป็นพิเศษ และยกย่องนางทองคำ เป็นสุนัขตัวอย่าง สมควรแก่การยกย่องเป็นอย่างยิ่ง

    หลวงพ่อท่านกรุณาถามถึงอาการและความเป็นอยู่ระหว่างสุนัขกับเสือ ข้าพเจ้าก็เล่าให้หลวงพ่อท่านฟังด้วยความเป็นจริงว่า เราพยายามเลี้ยงให้อยู่ร่วมกันได้ตลอดไป หลวงพ่อท่านได้เมตตามอบเงิน ๑๐,๐๐๐ บาท ให้เป็นอาหารลูกเสือ ในวันนั้นและมีผู้มีจิตศรัทธาร่วมบริจาคสมทบอีก จำนวน ๑๘,๓๐๐ บาท รวมเป็นเงิน ๒๘,๓๓๐ บาท ข้าพเจ้ารู้สึกซาบซึ้งในความเมตตาของหลวงพ่อเป็นอย่างยิ่ง และในวันต่อ ๆ มาท่านก็กรุณามอบเงินให้อีก รวมถึงปัจจุบันท่านมอบเงินส่วนตัวให้ลูกเสือเป็นเงินทั้งสิ้น จำนวน ๗๕,๐๐๐ บาท พร้อมกันนี้เมื่อรวมกับคณะศิษย์ยานุศิษย์ของท่านด้วยก็จะเป็นเงินทั้งสิ้น ๑๖๕,๓๖๔ บาท หลวงพ่อท่านเป็นผู้มีเมตตาจิตสูงด้วยบารมีของท่านจึงทำให้ลูกเสือเพศเมียตัวที่เป็นโรคตาฝ้าซึ่งใกล้จะบอดอยู่แล้ว ให้กลับหายได้อย่างสนิทเพราะเงินที่ท่านบริจาคมา ทางสวนสัตว์ของเราจึงต้องทุ่มเทรักษาด้วยยาอย่างดีและต่อเนื่อง ลูกเสือจึงหายได้เป็นปกติ

    ถามว่า เมื่อลูกเสือโตขึ้นจะกินแม่สุนัขหรือไม่ เหตุการณ์ข้างหน้าไม่มีใครคาดได้ เพราะโดยสัญชาตญาณ สุนัขก็คืออาหารอันโอชะของเสือดีๆ นี้เอง แต่ปัจจุบันเสืออายุ ๗ เดือนแล้วสามารถกินสุนัขได้สบายๆ ถ้าจะกินแต่ขณะนี้แม่สุนัข ลูกเสือ และลูกสุนัขยังเล่นกันอยู่ได้อย่างมีความสุข ประชาชนที่มาเที่ยวชมสวนสัตว์ต่างก็พูดกันต่างๆ นานา ว่า เพราะบารมีแห่งความเมตาของหลวงพ่อแท้ๆ ที่ทำให้ลูกเสืออยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข จนทำให้นึกถึงไปว่านี่คงเป็นเพราะบุพเพสันนิวาสจากชาติปางก่อนหรือเปล่า ที่ทำให้หลวงพ่อต้องมาเกี่ยวกันกับเสือคู่นี้แต่ที่เป็นสัจธรรมแน่ๆ ก็คือ ท่านมีเมตาธรรมจริงๆ

    หลวงพ่อท่านสอนไว้ว่าให้ทุกคนมีเมตตาและท่านก็ปฏิบัติตนให้เป็นตัวอย่างแก่สาธุชนทั้งหลายในทุกเรื่องที่ท่านได้เข้าไปรับรู้ เมตตาธรรมเป็นสิ่งค้ำจุนโลก ไม่ว่าเผ่าพันธุ์หรือบรรพบุรุษของเราจะเป็นศัตรูกันมาตั้งแต่หนไหน แต่มาถึงเราขอให้มันยุติลงได้ นั่นแหละคือบุญแห่งความเมตตา การให้อภัยทานต่อสังคมหรือบุคคลอื่นๆ ที่อ่อนแอกว่านั่นก็คือบุญแห่งความเมตตา ถ้าใครมีแล้วไม่ว่าจะเกิดในชาติไหนผลบุญแห่งความเมตตาก็จะคุ้มครองให้เรา รอดพ้นจากภัยอันตรายทั้งปวง หลวงพ่อท่านขอเจริญพรมายังเราทุกคน เจ้าหน้าที่สวนสัตว์จงช่วยกันบำรุงดูแลรักษาสัตว์ด้วยความเมตตา โดยการยกตัวอย่าง นางทองคำแม่สุนัขใจดี ที่มีเมตตาต่อลูกเสือตัวน้อย ๆ ที่ยังไม่ลืมตาดูโลกมาขอกินนม มาขออกอุ่นๆ นอน ถึงจะรู้ดีว่าบรรพบุรุษของเสือกินสุนัขมาแล้วไม่รู้เท่าไหร่ แต่นางทองคำไม่สนใจหรอกยังให้นมลูกเสือกินให้ความอบอุ่น ดูแลรักษาเหมือนลูกของตน นี้แหละคือความเมตตาธรรมที่ไม่มีข้อแม้ ไม่มีขอบเขต เราอย่าทำความดีโดยเพื่อหวังผลประโยชน์ตอบแทน ถ้าทำเช่นนั้น เขาเรียกว่าจะทำดีได้จะต้องมีข้อแม้ แล้วจะอายสุนัขแม่ทองคำมัน ด้วยความสัมพันธ์ตามธรรมชาติของสัตว์นานาเผ่าพันธุ์ ก็เปรียบเสมือนกับมนุษย์ ถ้าหากสัตว์มันพูดได้ในความรู้สึกที่ผูกพันระหว่างลูกเสือ (เจ้าบุญธรรมกับแม่บุญปลูก) กับแม่ทองคำ แม่สุนัขที่แสนใจดี ลูกเสือคงจะพูดว่า

“ แม่ฉันคือหมา เลี้ยงดูฉันมา ให้ข้ากินนม
แม่เสือไว้ลาย แต่ไม่ยอมไว้ข้า เดินไปเดินมา ไม่ยอมให้ข้ากินนม
ฉันสุดข่มขืน ต้องกลืนนมหมา โธ่เอ๋ย…เสืออย่างข้า มามีหมาเป็นแม่
แต่พออยู่ต่อมา แม่หมาใจดี เลี้ยงดูปราณี มามีหมาเป็นแม่
ฉันไม่อยากเถียง เลี้ยงดีกว่า “คน”
(ข้า – บุญธรรม และ ฉัน – บุญปลูก ลูกแม่ทองคำ)

 

คณะผู้จัดทำ http://www.jarun.org/contact-webmaster.html
หนังสืออิเล็กทรอนิกส์เล่มนี้จัดทำเพื่อเผยแพร่เป็นธรรมทานเพื่ออุทิศส่วนกุศล ให้แก่ บรรพบุรุษ บิดา มารดา ญาติสนิท มิตรสหาย ผู้มีพระคุณ ครูอุปัชฌาย์ อาจารย์ เจ้ากรรมนายเวรทุกภพ ทุกชาติ

กลับหน้าหลัก ›